อรุณธรรม

อรุณธรรม
......สถานที่เดียวกัน ต่างเวลา ต่างเหตุการณ์

.....ยังคงเป็นอยู่ ของสิ่งนั้นๆ คือ ธรรมชาติที่มีการเปลี่ยนแปลง

.....เมื่อเอาใจไปครอบครอง ให้คงอยู่กับเรา อยู่อย่างนี้ เป็นอยู่อย่างนี้

....ทุกข์เกิด เมื่อสภาวะมันเปลี่ยน ตามเหตุปัจจัยนั้นๆ

....มองอย่างธรรมชาติ มองอย่างไม่ไปยึดติดอะไรๆ

......ธรรมชาติ ก็คือ ธรรมชาติ รวมถึง ตัวเราด้วย

๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘

อรุณธรรม
..........ธรรมชาติของใจ เปรียบได้ดั่งน้ำ
..........ธรรมชาติของน้ำ ย่อมเคลื่อนตัว สู่ที่สูงเสมอ
คราใด...ที่หลงยึด โลภะ โทสะ โมหะ เป็นเรา ของเรา
ใจ ย่อมไหลลง สู่กระแส วัฏฏ เสมอ

๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘

อรุณธรรม
ธรรมชาติเป็นสิ่งที่มีมาแต่เดิม 
หากใจไม่ยึดมั่น ถือมั่น เป็นเรา ของเรา
ความทุกข์ที่ไหนจะเกิดขึ้นได้

๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๘