ธรรมในมุมมองของThanatpong

                       อุปกรณ์ที่ต้องใช้ - กระดาษห่อหมากฝรั่ง                            - ถ่ายไฟฉาย                            - กรรไกร หรือ มีดพก 1. นำกระดาษห่อหมากฝรั่งมาตัดตามรูป ให้ตรงกลางเป็นคอคอดกว้าง ประมาณ 2 ม.ม. กำลังดี กระดาษห่อหมากฝรั่ง 1 ห่อ ตัดได้ 3 ชิ้น 2. เอาปลายกระดาษห่อหมากฝรั่งด้านที่เป็นฟอยล์ไปต่อกับขั้วของถ่านไฟฉายทั้งขั้วบวกและขั้วลบ 3. รอสักพัก สังเกตตรงบริเวณคอคอดจะเริ่มร้อนและมีไฟลุกไหม้ขึ้นมา 4.จากนั้นนำไปต่อกับเศษหญ้าแห้ง เศษไม้ ใบไม้แห้ง ที่เตรียมไว้

ว่าด้วยข้อปฏิบัติเพื่อความเกิดและความดับ สักกายทิฏฐิ              [๘๙]  พระนครสาวัตถี ฯลฯ ดูกรภิกษุทั้งหลาย เราจักแสดง ปฏิปทา อันจะยังสัตว์ให้ถึง  สักกายสมุทัย (ความเกิดขึ้น แห่งกายตน) และ ปฏิปทา อันจะยังสัตว์ให้ถึง สักกายนิโรธ (ความดับ แห่งกายตน) เธอทั้งหลาย จงฟังปฏิปทาทั้ง ๒ นั้น. ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ปฏิปทาอันจะยังสัตว์ ให้ถึง สักกายสมุทัยเ ป็นไฉน? ดูกรภิกษุทั้งหลาย ปุถุชนผู้มิได้ สดับ แล้วในโลกนี้ ไม่ได้เห็น พระอริยเจ้าทั้งหลาย ไม่ฉลาดในธรรมแห่งพระอริยะ มิได้รับการแนะนำในอริยธรรม ไม่ได้เห็น  สัตบุรุษ ทั้งหลาย ไม่ฉลาดในธรรมของสัตบุรุษ ไม่ได้รับการแนะนำใน สัปปุริสธรรม    ย่อมตาม  เห็นรูปโดยความเป็นตน ๑   (มีความคิดเห็นว่า รูปขันธ์หรือกาย อันเป็น สังขาร สิ่งถูกปรุงแต่งขึ้น ว่ามีตัวตนแท้จริงหรือถาวร) ย่อมเห็นตนมีรูป ๑   (เพราะเห็นว่า มีตัวตนจริง  จึงมีรูปขันธ์หรือสังขารร่างกายขึ้น  จึงเที่ยงแท้เพราะ เจตภูต  หรือปฏิสนธิวิญญาณ) ย่อมเห็นรูปใ...

ในคืนเพ็ญ 15 ค่ำเดือนหก เจ้าชายสิทธัตถะจะบรรลุสัมม าสัมโพธิญาณ ตรัสรู้เป็นองค์สมเด็จพระสั มมาสัมพุทธเจ้า เทวดาที่ดีดพิณ3สายถวายพระพ ุทธองค์ชื่อ ปัญจสิขคันธรรพบุตร สักกปัญหสูตร [๒๔๙] เมื่อปัญจสิขคันธรรพบุตรกล่ าวอย่างนี้แล้ว พระผู้มีพระภาคได้ ตรัสกะปัญจสิขคันธรรพบุตรว่ า ดูกรปัญจสิขะ เสียงสายของท่านเทียบได้กับ เสียงเพลงขับ และเสียงเพลงขับของท่านเทีย บได้กับเสียงสาย ก็เสียงสายของ ท่าน ไม่เกินเสียงเพลงขั บ และเสียงเพลงขับ ไม่เกินเสียงสาย ก็คาถาเหล่านี้ อันเกี่ยวด้วยพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์ พระอรหันต์และกาม ท่าน ประพันธ์ขึ้นเมื่อไร ฯ ปัญจสิขคันธรรพบุตรทูลว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์ประพันธ์ ขึ้นเมื่อสมัยที่พระผู้มีพร ะภาคแรกตรัสรู้ ประทับอยู่ใต้ต้นไม้อชปาลนิ โครธ แทบ ฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา ในอุรุเวลาประเทศ ก็สมัยนั้น ข้าพระองค์ได้รักใคร่ธิดาขอ ง ท้าวติมพรุคันธรรพราชผู้มีน ามว่า ภัททาสุริยวัจฉสา แต่นางรักใคร่กับผู้อื่นเสี ย คือรักใคร่บุตรของมาตลีสังค าหกเทวบุตร นามว่า สิขัณฑิ เมื่อข้าพระองค์ไม่ได้ นางนั้นโดยปริยายอย่างใดอย่ างหนึ่งแล้ว จึงถือเอาพิณมีสีเหลืองดังผ ลมะตูม เข้า ไปยังนิ...

๑ปาฏิกสูตร ๒๔ [ว่าด้วยพระพรหม พระอิศวร ] 15 พฤศจิกายน 2013 เวลา 22:40 น. สาธารณะ เพื่อน เพื่อนยกเว้นคนรู้จัก เฉพาะฉัน กำหนดเอง เพื่อนสนิท เป็นนายตัวเอง ดูรายการทั้งหมด... บริเวณ กรุงเทพมหานคร คนรู้จัก ย้อนกลับ  [๑๓] ดูกรภัคควะ อนึ่ง เราย่อมทราบชัดซึ่งสิ่งที่โลกสมมติว่าเลิศ ทั้ง รู้ชัดยิ่งกว่านั้น และไม่ยึดมั่นความรู้ชัดนั้นด้วย เมื่อไม่ยึดมั่น จึงทราบความดับได้เฉพาะตน ฉะนั้น ตถาคตจึงไม่ถึงทุกข์ ฯ             ดูกรภัคควะ มีสมณพราหมณ์บางพวกบัญญัติสิ่งที่โลกสมมติว่าเลิศ ว่าพระอิศวรทำให้ ว่าพระพรหมทำให้ ตามลัทธิอาจารย์ เราจึงเข้าไปถามเขาอย่างนี้ว่าได้ยินว่า ท่านทั้งหลายบัญญัติสิ่งที่โลกสมมติว่าเลิศ ว่าพระอิศวรทำให้ ว่าพระ-*พรหมทำให้ ตามลัทธิอาจารย์จริงหรือ สมณพราหมณ์เหล่านั้น ถูกเราถามอย่างนี้แล้วยืนยันว่าเป็นเช่นนั้น เราจึงถามต่อไปว่า พวกท่านบัญญัติสิ่งที่โลกสมมติว่าเลิศ ว่าพระอิศวรทำให้ ว่าพระพรหมทำให้ ตามลัทธิอาจารย์มีแบบอย่างไรสมณพราหมณ์เหล่านั้นถูกเราถามอย่างนี้ เมื่อตอบไม่ถูก จึงย้อนถามเรา เราถูกถามแล้วจึ...

[๑๑] อาชีวกชื่ออุปกะได้พบพระผู้มีพร ะภาคเสด็จดำเนินทางไกลระหว่างแม ่น้ำคยาและไม้โพธิพฤกษ์ ครั้นแล้วได้ทูลคำนี้แด่พระผู้ม ีพระภาคว่า ดูกรอาวุโส อินทรีย์ของท่านผ่องใสยิ่งนัก ผิวพรรณของท่านบริสุทธิ์ผุดผ่อง ดูกรอาวุโส ท่านบวชอุทิศใคร?  ใครเป็นศาสดาของท่าน?  หรือท่านชอบธรรมของใคร?.  เมื่ออุปกาชีวกกราบทูลอย่างนี้แ ล้ว.  พระผู้มีพระภาคได้ตรัสพระคาถาตอ บอุปกาชีวกว่ าดังนี้  เราเป็นผู้ครอบงำธรรมทั้งปวง รู้ธรรมทั้งปวง    อันตัณหาและทิฏฐิไม่ฉ าบทาแล้ว ในธรรมทั้งปวง  ละธรรมเป็นไปในภูมิสาม ได้หมด พ้นแล้วเพราะ ความสิ้นไปแห่งตัณหา เราตรัสรู้ยิ่งเองแล้ว จะพึงอ้างใครเล่า อาจารย์ของเราไม่มี คนเช่นเราก็ไม่มี บุคคลเสมอเหมือนเราก็ไม่มี ในโลกกับ    ทั้งเทวโลก เพราะเราเป็นพระอรหันต์ในโลก เราเป็น ศาสดา หาศาสดาอื่นยิ่งกว่ามิได้ เราผู้เดียว  เป็นพระสัมมาสัมพุทธะ เราเป็นผู้เย็นใจ ดับกิเลสได้แล้ว เราจะไปเมืองในแคว้นกาสี เพื่อประกาศธรรมจักรให้เป็นไป เราจะตีกลองประกาศ อมตธรรมในโลกอันมื ด เพื่อให้สัตว์ได้ธรรมจักษุ....

[๑๑๓] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้พึงกล่าวอย่ างนี้ว่า อาวุโส ข้อนี้ข้าพเจ้าได้ฟังมา ได้รับมาเฉพาะพระพักตร์พระผู้มี พระภาคว่า นี้เป็นธรรมนี้เป็นวินัย นี้เป็นคำสั่งสอนของพระศาสดา ดังนี้ พวกเธอไม่พึงชื่นชมไม่พึงคัดค้า นคำกล่าวของภิกษุนั้น ครั้นแล้วพึงเรียนบทและพยัญชนะเ หล่านั้นให้ดี แล้วสอบสวนในพระสูตร เทียบเคียงในพระวินัย ถ้าสอบสวนในพระสูตร เที ยบเคียงในพระวินัยลงในพระสูตรไม ่ได้ เทียบเคียงในพระวินัยไม่ได้ พึงถึงความตกลงในข้อนี้ว่านี้มิ ใช่คำของพระผู้มีพระภาคแน่นอน และภิกษุนี้จำมาผิดแล้ว ดังนั้น พวกเธอพึงทิ้งคำกล่าวนั้นเสีย ถ้าเมื่อสอบสวนในพระสูตร เทียบเคียงในพระวินัย ลงในพระสูตรได้ เทียบเคียงในพระวินัยได้ พึงถึงความตกลงในข้อนี้ว่า นี้เป็นคำสั่งสอนของพระผู้มีพระ ภาคแน่นอน และภิกษุนี้จำมาถูกต้องแล้ว ดูกรภิกษุทั้งหลายพวกเธอพึงทรงจ ำมหาประเทศข้อที่หนึ่งนี้ไว้ ฯ             [๑๑๔] ดูกรภิกษุทั้งหลาย ก็ภิกษุในธรรมวินัยนี้ พึงกล่าวอย่างนี้ว่า สงฆ์พร้อมทั้งพระเถระ พร้อมทั้งปาโมกข์ อยู่ในอาวาสโน้น ข้าพเจ้าได้ฟังมาได้รับมาเฉพาะ...

[๘๙] ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ตามควา มพอพระทัยในโกฏิคาม แล้ว ตรัสเรียกท่านพระอานนท์มารับสั่ งว่า ดูกรอานนท์ มาไปกันเถิด เราจักไปยังนาทิกคาม ท่านพระอานนท์ทูลรับพระดำรัสของ พระผู้มีพระภาคแล้ว ลำดับนั้นพระผู้มีพระภาคพร้อมด้ วยภิกษุสงฆ์หมู่ใหญ่ เสด็จถึงนาทิกคามแล้ว ได้ยินว่าพระผู้มีพระภาคประทับใ นที่พักซึ่งก่อด้วยอิฐที่นาทิกค ามนั้น ท่านพระอานนท์เข้ าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประ ทับ ครั้นเข้าไปเฝ้าแล้วถวายบังคมพร ะผู้มีพระภาค นั่ง ณที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นท่านพระอานนท์นั่งเรียบร้อ ยแล้วได้กราบทูลพระผู้มี-*พระภา คว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ภิกษุนามว่าสาฬหะ มรณภาพแล้วในนาทิกคามคติและภพเบ ื้องหน้าของเธอเป็นไฉน ภิกษุณีนามว่า นันทา มรณภาพแล้วในนาทิกคาม คติและภพเบื้องหน้าของเธอเป็นไฉ น อุบาสกนามว่า สุทัตตะ ... อุบาสิกานามว่า สุชาดา ... อุบาสกนามว่า กกุธะ ... อุบาสกนามว่า การฬิมพะ ... อุบาสกนามว่า นิกฏะ ... อุบาสกนามว่า กฏิสสหะ ... อุบาสกนามว่า ตุฏฐะ ... อุบาสกนามว่า สันตุฏฐะ ... อุบาสกนามว่า ภฏะ ... อุบาสกนามว่า สุภฏะ ทำกาละแล้วในนาทิกคาม คติและภพเบื้องหน้าของเขาเป็นไฉ น ฯ  พระผ...

บุคคลไม่ควรคำนึงถึงสิ่งที่ล่วงแล้ว ไม่ควรมุ่งหวังสิ่งที่                           ยังไม่มาถึง สิ่งใดล่วงไปแล้ว สิ่งนั้นก็เป็นอันละไป                           แล้ว และสิ่งที่ยังไม่มาถึง ก็เป็นอันยังไม่ถึง ก็บุคคล                           ใดเห็นแจ้งธรรมปัจจุบันไม่ง่อนแง่น ไม่คลอนแคลน                           ในธรรมนั้นๆ ได้ บุคคลนั้นพึงเจริญธรรมนั้นเนืองๆ                            ให้ปรุโปร่งเถิด พึงทำความเพียรเสียในวันนี้แหละ ใคร                         เล่าจะรู้ความตายในวันพรุ่ง เพราะว่าความผลัดเพี้ยนกับ                     มัจจุราชผู้มีเสนาใหญ่นั้น...

กถาวัตถุ 10 1. อัปปิจฉกถา หมายถึง คำพูดที่จะทำให้ไม่โลภมาก 2 . สันตุฏฐิกถา หมายถึง คำพูดที่จะทำให้สันโดษ มักน้อยพอใจในสิ่งที่มีอยู่ 3. ปริเวกกถา หมายถึง คำพูดที่จะทำให้สงบกายสงบใจ 4. อสังสัคคกถา หมายถึง คำพูดที่จะทำให้ไม่ระคนปนเปด้วย หมู่มาก 5. วิริยารัมภกถา หมายถึง คำพูดที่จะทำให้มีใจอยากทำความเ พียร 6. สีละกถา หมายถึง คำพูดที่จะทำให้ตั้งอยู่ในศีล 7. สมาธิกถา หมายถึง คำพูดที่จะทำให้สนใจในการทำสมาธ ิจิต 8. ปัญญากถา หมายถึง คำพูดที่จะทำให้เกิดปัญญาในทางธ รรม 9. วิมุตติกถา หมายถึง คำพูดที่จะทำให้หลุดพ้นจากกิเลส หรือจากทุกข์ 10. วิมุตติญาณทัสสนกถา หมายถึง คำพูดที่จะทำให้เห็นญาณในการหลุ ดพ้นจากกิเลสและจากทุกข์

"บุญเพ็ง" เป็นพระนอกรีตที่ถูกจับสึกเพราะทำผิดวินัยสงฆ์ต่อมาตั้งตนเป็นอาจารย์ มีคาถาอาคมทำเสน่ห์เมตตามหานิยมให้ผู้ที่เชื่อในเรื่องของคุณไสย และลงมือสังหารเหยื่อผู้เคราะห์ร้ายคนแล้วคนเล่าเพียงเพื่อต้องการทรัพย์ สมบัติมาเป็นของตน โดยอำพรางคดีด้วยการหั่นศพใส่หีบเหล็ก และในที่สุดวิญญาณอาฆาตเหล่านั้นก็แสดงอาถรรพ์ให้ทกคนได้เห็น จนในที่สุด "บุญเพ็ง" ก็ถูกจับและศาลตัดสินประหารชีวิตด้วยการกุดหัวเป็นคนสุดท้าย เมื่อวันที่ ๑๙ สิงหาคม ๒๔๖๒ก่อนที่จะเปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชมาเป็นระบอบ ประชาธิปไตย หลังจากเปลี่ยนแปลงการปกครองจากระบบ สมบูรณาญาสิทธิราชย์ มาเป็นระบอบประชาธิปไตย โดยมีพระมหากษัตริย์เป็นประมุข ช่วงนั้นได้มีการประหารนักโทษสำคัญท่านหนึ่ง ซึ่งที่รู้จักกันดีในสมัยนั้นว่า "บุญเพ็ง" ซึ่งก่อคดีฆ่าคน ตายหลายชีวิต และศพที่ "บุญเพ็ง" ฆ่านั้นก็ได้นำมาใส่หีบเหล็ก แล้วโยนทิ้งน้ำทุกครั้ง ประวัติ ชีวิตของบุญเพ็งที่ถูกต้องคือบุญเพ็งเกิดเมื่อปีขาล ที่ท่าอุเทน มณฑลอุดร บิดาเป็นชาวจีน มารดาเป็น “ลาว”(ในสมัยนั้นคนภาคกลางยังเรียกคนทาง...

          ในที่องค์กรใด สถาบัน สถานที่ หรือ โครงใดใดที่มีบุคคลหลากหลายฝ่ายเข้าไปเกี่ยวข้องย่อมมีการตั้งกฏ กติกา หรือ ระเบียบการให้บุคคลเหล่านั้นได้เข้าใจและไปในทิศทางเดียวกัน ในพระพุทธศาสนาก็มีกฏ ระเบียบ ข้อปฏิบัติ ให้ผู้มีส่วนร่วมในพระพุทธศาสนาได้ถือปฏิบัติร่วมกัน เพื่อความยั้งยืนนานแห่งพระศาสนา เพื่อความเจริญ เพื่อความเป็นปึกแผ่น เพื่อทำให้สมาชิก หรือ บุคคลได้ถือปฏิบัติไปในทิศทางเดียวกันในส่วนที่เกี่ยวข้องหลักได้แก่ ภิกษุ และภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกาในที่นี้จะขอกล่าวเฉพาะภิกษุ หรือ พระภิกษุ หรือ พระสงฆ์ หน้าที่หลักของท่านคือ ศึกษาศีลปาฏิโมก ที่ต้องสวดกันทุกกึ่งเดือน ในศีลปาฏิโมกนั้นมีกล่าวถึงในพระไตรปิฎก ที่ประกอบด้วย วินัยปิฎก พระสุดตันตปิฎก พระอภิธรรม โดยเฉพาะที่เกี่ยวกับศีลสืบค้นดูได้จาก พระวินัยปิฎกเล่มที่ 1 และ 2 ตั้งแต่ข้อที่ 1 ถึงข้อที่ 227 มีความเป็นมาของศีลแต่ละข้อเกิดขึ้นมาได้อย่างไร  ในที่นี้จะนำมาเฉพาะศีลข้อห้ามของพระสงฆ์ทั้ง 227 ข้อ หรือ ที่เรียกอีกอย่างว่า กฏกติกามารยาทของสงฆ์             มีการแบ่งหนักเบาของศี...